nazomeren
Het is bijna een Indian Summer, deze afgelopen septembermaand. Wat is dat genieten van mooie zonsopgangen boven licht dampige weilanden op weg naar Zeeland in de vroege ochtend. Witte wieven die snel verdampen in de opwarmende zon. Trekkers op het land om de aardappels en uien binnen te halen. Kratten staan klaar bij de appelboomgaarden om te oogsten. Het is een feest om daar doorheen te rijden op weg naar het werk bij BO. Aan het eind van de dag terug, raampje open op de Zeelandbrug, de zilte geur van de zee opsnuiven, de drooggevallen wadden waar mensen schelpen en pieren zoeken met de avond-wordende zon in je rug.
En dan die geuren, het is echt herfst geworden. De lucht begin weer vol te worden van de heerlijke herfstgeuren. Wat een genot om in een land te wonen waar de wisseling van de seizoenen zo mooi zijn. Het is heerlijk om tussen het werk door overdag even een uurtje er uit te gaan, goede schoenen aan en dwars door de polder lopen. Vogels aan het werk zien om te verzamelen en klaar te maken voor vertrek of winter; soms kom je zelfs een schaapskudde tegen. Ik word er vrolijk van en loop bijna te dansen. Een flinke stoot Vitamine D op de koop toe.
En de kleuren, langzaamaan zie je bomen en struiken verkleuren. Onderweg in het Hollandse polderlandschap, maar juist ook dicht bij huis: in de nazomerzon op het balkon kleurt de sneeuwbal al prachtig rood.
Dat zijn de momenten waar ik van kan genieten. Het is zo mooi en lekker om daar af en toe , in alle hectiek van het werk, ook even bij stil te staan.