EPD en bibliotheken
Het elektronisch patiëntendossier (EPD), de discussie laaide weer op. Wel of niet invoeren, beveiliging wel of niet goed. Privacy-gegevens op straat of niet….Wat ik opmerkelijk vind, is dat het juist de jongeren zijn die hun vraagtekens zetten bij dit in de cloud gaan bewaren van persoonlijke gegevens. Juist de generatie die met een mobile device in de hand en swappende vingers is geboren en niet beter weet dan dat je via touchmonitoren de wereld bekijkt en bespeelt is heel sceptisch. Zij, de jongeren onder de 30 , vertrouwen het internet namelijk niet. Ze gebruiken het, natuurlijk, maar al te graag en al te vaak… maar met de nodige voorbehouden. Zij zijn niet degenen die alles ongebreideld op facebook knallen, zij zijn zich terdege bewust van de lekken en de gaten en de zwakke plekken op onze elektronische wegen.
Waar de oudere garde het verdedigt, onze charmante voormalige tweede kamervoorzitter samen met een voormalig vakbondsbestuurder voorop, staan de jongeren hoofdschuddend aan de kant.
Niet toevallig dat juist ook in die week naar boven komt dat de Amerikanen ‘natuurlijk’ wel deze dossiers willen kunnen inzien en dat gaat ze lukken ook. Want ja, je zal maar ooit een fikse hoofdpijn hebben gehad waarvoor je misschien zelfs wel paracetamol hebt geslikt. Dat kan toch mooi een gevaar opleveren voor de Amerikanen nu waar je mee in aanraking komt als je overweegt om de plas over te steken.. Wat mij betreft is het met die Amerikaanse bemoeienis wel klip-en-klaar, met die toegankelijkheid en beveiliging. Voor mij dus geen ja (meer) tegen het EPD.
De beveiliging van het EPD is dan wel weer in leuk contrast met de openheid van de Nederlandse bibliotheken. En dan bedoel ik vooral de telefonische openheid. Ik werk op het moment voor 4 bibliotheekorganisaties, en van drie daarvan weet ik uit ondervinding dat zij hun telefoonnummer hebben afgeschermd. Als je door hen gebeld wordt, krijg je geen nummerherkenning mee. Wanneer ze dus niet inspreken als je niet kunt opnemen, heb je geen idee wie er gebeld heeft, kun je ook niet terugbellen. Waarom nog die ouderwetse geslotenheid? Waarom mag je niet weten wie er gebeld heeft, zo geheim, belastend of in strijd met enige privacy kan het toch niet zijn, die mededeling van de bibliotheek. Daarbij in aanmerking genomen dat de meeste bibliotheken gerund worden door dezelfde generatie die het EPD juist wel de openbaarheid in wil gooien….dan snap ik niet waar wel of niet ja een gezegd wordt.
Zullen we het omdraaien: EPD gewoon buiten de cloud houden en het telefoonnummer van de bieb om de hoek gewoon in de cloud?! Kun je ook nog ns even terugbellen als het netwerk er uit ligt en je je boeken wilt verlengen om boete te voorkomen…